Leonardo da Vinci; studia koni do (zaginionego) obrazu „Bitwa pod Anghiari”.
O przedstawieniach konia w dziejach sztuki – zapraszamy do lektury kolejnego odcinka opowiadań autorstwa artystki rzeźbiarki i ikonopisarki EWY JAWORSKIEJ. (Poprzednie odcinki: https://hejnakon.pl/?cat=336).
MISTRZOWIE RENESANSU RYSUJĄ KONIE
Renesans albo odrodzenie – epoka obejmująca wiek XV i XVI. To czas powrotu do antycznych ideałów piękna, harmonii i wyważonych proporcji. Ale ów powrót nie oznacza naśladownictwa znanych już wzorców. Artysta renesansu jest badaczem, naukowcem. Interesuje się otaczającym go światem przyrody, ale już nie tak powierzchownie, jak niegdyś. Studiuje anatomię, strukturę, konstrukcję i bada zależności.
Analityczne i naukowe spojrzenie na sztukę pozwoliło ówczesnym twórcom dostrzec, że podstawą wszystkich jej dziedzin jest rysunek. To on stanowi bazę powstawania każdego dzieła, czy to architektonicznego, rzeźbiarskiego, czy malarskiego. Za pomocą rysunków artyści notowali spostrzeżenia dotyczące budowy, ruchu, perspektywy.
Symbolem tej epoki jest Leonardo da Vinci (1452-1519) – wnikliwy obserwator natury, otaczającego świata, wybitny artysta i naukowiec. Jego szkice, studia nad modelem, będące wstępem do dzieł malarskich czy rzeźbiarskich, są dziełami sztuki samymi w sobie. Przyjrzyjmy się tym, w których na warsztat wziął konia – bohatera interesującego nas szczególnie:
Leonardo da Vinci: studia anatomii konia.
Innym przykładem renesansowych przedstawień konia są dzieła Albrechta Dürera (1471-1528). Jego grafiki, czyli wielokrotnie powielane odbitki z matrycy mające wartość oryginałów, tak samo jak rysunek, bazują na linii, kresce, których zagęszczenie i różnicowanie grubości daje wrażenie przestrzeni. Technika ta ma związki z wynalezieniem druku książkowego. Grafiki tworzone w technice drzeworytu stanowiły ilustracje tekstu.
Albrecht Dürer: „Jeźdźcy apokalipsy: (drzeworyt), „Mały koń” (miedzioryt), „Rycerz, śmierć i diabeł” (miedzioryt).
Ciekawostką jest, iż w epoce renesansu rysunek uznano za niezależną, samodzielną dziedzinę sztuki. Wielcy tego czasu tworzyli swe linearne dzieła, monochromatyczne iluzje przestrzeni w jakże innej odsłonie i oddziaływaniu od ich słynnych malarskich przedstawień. Kreską uchwycili piękno konia.
Andrea Mantegna ( ur. ok. 1431, zm. 1506); studium starożytnego reliefu, Pisanello właściwie Antonio Pisano (ur. ok. 1395, zm. 1450-1455) ; studium głowy konia, Michał Anioł (1475-1564); „Upadek Faetona”.
EWA JAWORSKA
Źródła reprodukcji:
https://www.wikiart.org/en/leonardo-da-vinci/study-of-horses-for-the-battle-of-anghiari
https://www.wikiart.org/en/leonardo-da-vinci/study-of-horses
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Leonardo_da_vinci,_Study_of_horses_02.jpg
https://pl.wikipedia.org/wiki/Albrecht_D%C3%BCrer
https://www.wikiart.org/en/albrecht-durer/the-small-horse-1505
https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Knight-Death-and-the-Devil.jpg
https://www.wikiart.org/en/pisanello/study-of-the-head-of-a-horse-1439
https://www.wikiart.org/en/michelangelo/the-fall-of-phaeton-1533
Print
Email
