
Leon Hatot: Kary i gniady koń ze żniwiarzem na polach.
Techniki plastyczne od A do Z
Zapraszamy do przeczytania kolejnego odcinka naszego cyklu O koniach w sztuce. Zaglądamy do pracowni, poznajemy warsztaty twórców i różnorodne, nie tylko malarskie techniki tworzenia końskich wizerunków. Dziś mówimy:
„O” jak OLEJ
„Olej” czyli malarstwo olejne to bardzo popularna technika, znana od starożytności, szeroko rozpowszechniona w epoce renesansu.
Farby olejne składają się z tych samych pigmentów, które stosowane są do produkcji farb wodnych (na przykład w akwarelach, temperach lub gwaszach), ale rozprowadzonych w oleju. Dzięki temu nośnikowi barwników jest to technika bardzo trwała. Ze względu na zawartość oleju, farby takie są plastyczne, choć długo schną. Wymagają odpowiednio przygotowanego, wchłaniającego podłoża. Olejami maluje się najczęściej na zagruntowanym płótnie lub desce.
Zaletą malarstwa olejnego, a wynikającą z długiego czasu schnięcia farb, jest możliwość swobodnego, wieloetapowego opracowywania obrazu oraz stosunkowa łatwość mieszania kolorów. Do malowania zwykle stosuje się pędzle o sztywnym włosiu – czyli szczeciniaki, ale można też do cyzelowania szczegółów lub do mocno rozcieńczonych farb, użyć pędzli miękkich.
W technice tej można nanosić wiele wzajemnie przenikających się warstw:

Obrazy: Konie w uprzęży izraelskiej artystki Vladislavy Polishchuk oraz Bucefał czeskiego malarza Igora Shulmana to przykłady na to, jak z nakładania wielu warstw miękkich, nieokreślonych konturem plam, tworzy się wrażenie głębi i trójwymiarowości.
Można też w malarstwie olejnym uzyskiwać efekty przezroczystości oraz subtelne przenikanie barw i tonów takich, jak w akwareli (tzw. laserunki):

W obrazie zastosowano tonację monochromatyczną, czyli w zakresie tonów jednego koloru: od czerni najmniej rozcieńczonej farby poprzez gradacje szarości różnego stopnia rozcieńczenia pigmentu do bieli płótna, która pełni rolę rozświetlającą.
Posługując się szerokimi, kryjącymi plamami uzyskamy wyrazistość i intensywność kolorów techniki gwaszu:

Nick Bontorno maluje Tęczowego konia płaskimi jednolitymi plamami, odrealniając przedstawienie i czyniąc je symbolicznym. Shauna Finn przedstawiając Siwka również posługuje się szerokimi plamami, ale jej obraz dzieki kontrastowej kolorystyce i spontanicznym pociągnięciom pędzla, oddaje dynamikę pędzącego konia,
Stosując grube warstwy farby nakładane na powierzchnię płótna szpachelką, możemy tworzyć faktury niczym w reliefie (tzw. impast).

Viktoriia Dzikovskaja i Sheila Hendricks sportretowały końskich bohaterów na płótnach w sposób spontaniczny i ekspresyjny poprzez nadanie faktury kompozycji i zastosowanie czystych intensywnych kolorów.
Olejne malarstwo ukazuje całe spektrum możliwości artystycznego wyrazu – tak samo, jak wiele aspektów osobowości mają końscy bohaterowie tych obrazów.
EWA JAWORSKA
UWAGA: w związku z brakiem wszystkich reprodukcji na stronach wikipedii i pokrewnych, gdzie udzielona jest zgoda na pobieranie materiałów czyli tzw. fair use, zasoby strony https://www.1stdibs.com/ https://www.etsy.com/pl/ https://www.saatchiart.com/ zamieszczone zostały z powołaniem się na zasadę dozwolonego użytku: (dotyczy ona utworów już publicznie udostępnionych, z których korzysta się w celu niekomercyjnym, a taki właśnie, dydaktyczny charakter mają artykuły https://hejnakon.pl/ o sztuce).
NOTE: due to the lack of all reproductions on Wikipedia and related sites, where consent is granted to download materials, i.e. fair use, the resources of the website https://www.1stdibs.com/ https://www.etsy.com/pl/ https://www.saatchiart.com/ are posted with reference to the principle of fair use: (it applies to works already made available to the public, which are used for non-commercial purposes, and this is the didactic nature of https://hejnakon.pl/ articles about art).
Źródła reprodukcji:
2 https://www.saatchiart.com/art/Painting-Original-oil-painting-Horses-in-harness/952716/3350173/view
3 https://www.saatchiart.com/art/Painting-Bucefal/83404/9855071/view
6 https://pl.pinterest.com/pin/293296994455002126/